KWESTIA ODPOWIEDNIEGO SIEDZENIA
Nie ma jednej uniwersalnej poprawnej postawy, jaką można przyjąć na siedząco. W zamian dla najważniejszych w tym kontekście stawów, jak na przykład kolan, bioder, łokci, można wyróżnić zakres ustawień, które są wygodne i nie wpływają negatywnie na funkcje życiowe, jak krążenie lub oddychanie, pracę mięśni ani działanie narządów wewnętrznych.
W związku z tym siedząc, można, a nawet trzeba, często modyfikować ustawienie swojego ciała, pamiętając jednak o następujących wytycznych: stawy biodrowe, kostki i kolana trzeba ustawiać pod kątem większym od 90°, kolana powinny się znajdować na wysokości bioder albo poniżej, a stopy być wysunięte w stosunku do kolan.
Trzeba zachować odstęp, o szerokości kilku palców, pomiędzy zgięciem pod kolanem a przednią krawędzią siedzenia, zaś stopy ustawiać płasko na podłodze albo na podnóżku. Ponadto górna część ciała powinna być odchylona o 30° od pionu i ustawiona tak, by podpora pod lędźwie krzesła znalazła się we właściwym miejscu, czyli w okolicy talii.
Głowa oraz kręgosłup powinny być ustawione w jednej linii. Łokcie należy skierować pod kątem w zakresie 90°-120°. Nadgarstki trzeba trzymać prosto, równo z przedramionami.
Ponadto ważny jest dobór krzesła - tak, aby zapewniało ono przybieranie prawidłowej postawy. Wybierając je, należy zwrócić uwagę na kilka kwestii. Należy się m.in. upewnić, że zakres regulacji ustawień krzesła odpowiada rozmiarom ciał pracowników i spodziewanym potrzebom - na przykład, czy przy danym przedziale zmienności wysokości jego siedziska zawsze będzie zachowana wystarczająca wolna przestrzeń pomiędzy udami siedzącego a spodem stołu. Im większe możliwości w zakresie regulacji, tym lepiej.
Przykładowe opcje obecnie standardowo dostępne w krzesłach, które zostały zaprojektowane z uwzględnieniem zasad ergonomii, to: zmiana wysokości siedziska, kąta nachylenia oparcia w stosunku do siedziska, czemu może towarzyszyć jednoczesna zmiana kąta ustawienia siedziska, dopasowanie optymalnej siły nacisku oparcia i dynamiki fotela do wagi użytkownika, regulacja wysokości oparcia, głębokości siedziska i kąta jego nachylenia.
Warto również zwrócić uwagę, czy istnieje możliwość zmiany ustawienia podłokietników oraz regulacji stopnia odchylenia zagłówka. Inne istotne cechy dobrze dobranego krzesła roboczego to też m.in.: oparcie ukształtowane w taki sposób, by zapewnić pewne podparcie dolnej części pleców, przednia krawędź siedziska zakrzywiona w dół, nieśliskie obicie, stabilna podstawa. Wstawanie i obracanie się ułatwi krzesło obrotowe.
